Ocenę jakości mebli przeprowadza się biorąc pod uwagę jakość materiału podstawowego i pomocniczego, poprawność konstrukcji, jakość wykonania i funkcjonalność. Przy odbiorze jakościowym sprawdza się zgodność danego wyrobu z wymaganiami norm lub warunkami technicznymi odbioru, przy czym dokonuje się bardzo wnikliwych i szczegółowych oględzin wszystkich elementów od wewnątrz i zewnątrz. Stateczność mebli sprawdza się na gładkiej, dokładnie wypoziomowanej podłodze. Niedopasowania i wielkości luzów pomiędzy poszczególnymi detalami mierzy się szczelinomierzami. Prostokątność elementów stwierdza się przez pomiar i porównanie długości przekątnych. Jedną z istotnych cech drewna, rzutujących na wartość użytkową wyrobów, jest wilgotność. Dokładnie i bardzo szybko określa się wilgotność wilgociomierzami elektrycznymi. Ponadto przy ocenie mebli uwzględnia się symetryczność wzorów oklein, zabezpieczenie części metalowych przed korozją, prawidłowe działanie zamknięć i jakość tapicerki. Wady mebli – podobnie jak innych wyrobów – dzieli się na wady konstrukcyjne, surowcowe i wady wykonania. Wady te mogą być mało ważne, ważne i podstawowe, czyli niedopuszczalne. Ponadto rozróżniamy wady jawne i ukryte. Wady niedopuszczalne są wadami uniemożliwiającymi użytkowanie wyrobów zgodnie z przeznaczeniem. Określa się je również jako wady krytyczne albo dyskwalifikujące. Wyroby z takimi wadami nie nadają się do obrotu. Wady ważne lub mało ważne, w zależności od charakteru stanowią podstawę do przeklasyfikowania mebli do niższych gatunków jakościowych.