W młodych częściach roślin drzewiastych i u większości roślin zielnych kora pierwotna jest okryta ciągłą warstwą żywych komórek epidermy, pokrywającej całą powierzchnię rośliny. Jednakże w starszych częściach zdrewniałych łodyg, najczęściej w zewnętrznej warstwie kory pierwotnej, powstaje pojedyncza warstwa komórek merystematycznych, zwana fellogenem lub kambium korkowym, która dzieląc się wytwarza na zewnątrz komórki korka. W miarę narastania tkanki korkowej epiderma zostaje złuszczona i zastąpiona przez korek. Wzrost łodyg. Wzrost łodyg większości roślin wyższych zachodzi w wierzchołku wzrostu, gdzie znajduje się merystem wierzchołkowy, czyli strefa merystematyczna. W wyniku podziału każdej komórki merystematycznej powstają dwie komórki potomne, z których jedna pozostaje nadal komórką merystematyczną, a druga przekształca się i wchodzi w skład jednej z wyspecjalizowanych tkanek pędu. Dzięki temu komórki merystematyczne pędu pozostają w części wierzchołkowej, która przesuwa się stale do przodu, gdy tymczasem poniżej wierzchołka wzrostu w odpowiednich strefach łodygi są rozmieszczone coraz starsze komórki. Komórki wytworzone w wierzchołku wzrostu przekształcając się w komórki wyspecjalizowane powiększają najpierw znacznie swoją objętość i wydłużają się; proces ten stanowi główną podstawę wzrostu pędu na długość. Rosnące komórki różnicują się przekształcając się ostatecznie w komórki epidermy, parenchymy oraz floemu i ksylemu pierwotnego. Sekwencję zmian, jakim ulegają komórki, można prześledzić na przekroju podłużnym łodygi.